jammer....maar helaas

Gisteravond op het balkon een uur zitten typen op een verslag en op het moment dat ik het wil plaatsen.....jammer, maar helaas, foutje van mij? Foutje van het programma? Foutje in de verbinding? Geen verslag meer....weg!
Het was heerlijk afgekoeld na een fikse onweersbui en ik zat genietend van mijn koffie al enige tijd gefascineerd te kijken naar twee mannen die in de waterpoelen beneden met hoofdlampen op en met stokken gewapend op jacht waren naar .....wat? Kikkers, padden, slangen misschien ?
Vast iets wat ze op de lokale markt als eetbaar te koop aan kunnen bieden.
Nu zit ik voor de openstaande deuren in de woonkamer, geen kwakende kikkers meer, wel tjirpende krekels en rondfladderende chinese vogels, waarvan er veel soorten hier te bewonderen zijn.
En weer volop noeste chinese bouwvakkers aan het werk.
Dus ga ik het niet meer hebben over de tapijten van te drogen gelegde pomeloschijven op de weg, de bonen in rieten manden van de overbuurvrouw, de verbeterde Sunday roast en de maaltijden die Lydia klaarmaakt met de lokaal verkrijgbare o, zo bekende groenten en voor ons onbekende ingredienten , zoals lotuswortel, of het feit dat we uit kommetjes eten gebruik makend van chopsticks.
De knoflook die gisteravond bij de spareribs zat is allang weggespoeld met een flink glas Australische cabernet sauvignon en de lucht is stralend blauw, het wordt weer een mooie dag.

Hoe staat het met het scooteren?
Inmiddels heb ik het ook aardig onder de knie!
We hebben de smaak zo goed te pakken dat we er zelfs een aangeschaft hebben!
Gister meteen op pad voor een hernieuwde kennismaking met Fuli ( het waaierdorp) en Xingping , een oud dorp waar veel boten uit Yangdi aanmeren, afgeladen met toeristen.
De touroperators die ons nu aanschieten met: " need a bus to Yangshuo?",kunnen we nu afschepen met : no, we have a motor bike !
Oude tijden herleven, vroeger op de Puch achterop, nu op de scooter.
Daar zullen we de komende tijd veel plezier van hebben.