Verboden

Ik ben nog even buiten op het terras gaan zitten om een verhaaltje te doen over de belevenissen van vandaag.
En dat zijn er weer heel wat!
Vanmorgen begonnen met de bus naar het plein van de hemelse vrede, want daar kun je de verboden stad in. Het is gigagroot en na de ene poort volgt de andere en de volgende.
De zalen waarin de chinese keizers verbleven zijn niet toegankelijk, dus nog steeds verboden. Je mag achter een reling gaan staan om naar binnen te kijken.
Of je kijkt door de ramen naar binnen, maar ze zijn hier niet van de poets, dus dat is soms lastig.
Alle koperen versieringen waar de toeristen met hun handen aan kunnen blinken als een spiegel. Op de foto is dat dan ook duidelijk te zien. Niet van de poets, dus , de chinezen, al lopen ze wel de hele dag de straten schoon te vegen.
De tuinen bij het paleis zijn prachtig, ook hier is de lente begonnen en dat levert veel bloesem en voorjaarsbloemen op.
Goed , de "verboden"stad is een stad op zich, met hele straten erin en veel paviljoens, we hebben ervan genoten.
Toen nog niet door de energie heen dus wat gaan we doen? Het zomerpaleis!
Niet met de bus, datduurt te lang, volgens de lokale chinezen, dus met de metro!
Hoe heerlijk is het dat dat systeem overal ter wereld hetzelfde principe hanteert!
Het zomerpaleis kunnen we na vandaag ook van ons lijstje wegstrepen. We hebben er ontzettend veel china gevoeld en gezien.
Trap op trap af van het ene paviljoen naar het andere in een prachtige omgeving.
Maar volgens mij heeft die keizerin die daar alles aan heeft laten leggen zelf nooit een trap beklommen, maar heeft ze zich in een draagstoel laten vervoeren!
De metro terug voelde al heel vertrouwd , jammer alleen dat je niets ziet en bovengronds eerst precies moet uitzoeken waar je bent voordat je je richtinggevoel weer terug hebt.
Genoeg voor vandaag!
Ja, maar nog wel even een chinese telefoonkaart kopen om goedkoop met dochterlief te kunnen bellen.
Dankzij een engelstalige jongen, die ook vloeiend chinees sprak lukte dat prima in een klein winkeltje hier in de hutong waar ons hotel ligt.
Inmiddelas kwart voor elf, dus mijn nachtrust heb ik onderhand wel verdiend.
Nog even wat foto;s erbij en dan lekker pitten in dat kingsize chinese bed hier, al is de size meer breed dan lang, je zou de neiging krijgen om overdwars in bed te gaan liggen.