Naar de rijstvelden

Niet naar de bollen, maar naar de rijstvelden worden in China dagtochten georganiseerd en omdat wij graag die terrasrijstvelden met eigen ogen wilden zien boekten we een dagtocht naar de rijstvelden bij Longji.
Om 7.20 uur pikte de bus ons op voor het reisbureau bij Jenny en daar wij de eersten waren claimden we meteen de twee plaatsen rechtsvooraan, omdat die de meeste beenruimte bieden ( en natuurlijk het beste uitzicht).
Het betekende wel dat we nog een aantal stalletjes af moesten voordat de trip echt een aanvang kon nemen en op diverse plaatsen stapten onze medereizigers in de bus, soms stonden ze braaf te wachten, soms moest de bus even wachten en werd er driftig mobiel gebeld door de chauffeur en reisleidster, soms ging ze hen ook uit het hotel halen of stapten er mensen over op een andere bus en kregen wij weer passagiers uit een andere bus en soms liep er iemand de bus uit om even een ontbijtje te scoren. Om 8.00 uur was onze bus vol met chinezen en 1 ander westers stel en konden we op weg.
Onze reisleidster stak een heel verhaal af in het chinees om de passagiers duidelijk te maken hoe het verloop van de dag zou zijn, nemen we aan , want ze besloot met 4 zinnen in het engels om ons westerlingen het programma uit te leggen. Of zijn wij snel van begrip!?
Na een korte stop bij een oninterressant benzinestation gingen we verder.
Opnieuw volgde er een heel verhaal in het chinees en een korte uitleg in het engels. De volgende stop zou bij het longhairvillage zijn, wat we beslist moesten gaan zien, maar dat Lydia ons ten zeerste afgeraden had, omdat het alleen maar toeristenmeuk is!
Dus wij weigerden de extra yennen te betalen om het lange haar gedoe mee te maken en de reisleidster ging de andere passagiers langs voor de collecte.
Nou, ze kwam terug op onze weigering, want als we niet meegingen was het alternatief dat we een uur naast de bus aan de kant van de weg moesten wachten op de anderen, want zonder kaartje kwamen we het dorp niet in.
Wat een alternatief! Komen we helemaal hier en moeten we buiten het dorp blijen staan, terwijl we juist wat meer van China willen zien.
Tuurlijk, wij gaan dan ook mee.
Spijt hebben we niet , het leverde mooie plaatjes op, maar eenmaal in de feesttent had ik toch een associatief gevoel met een tiroleravond, compleet met dijenkletsen en stropdas afknippen.
Maar bijdragen aan het in stand houden van de chinese cultuur kan toch niet verkeerd zijn?
Verder naar de rijstvelden!
Hoe hou je hier de toeristenstroom onder controle?
Daar hebben wij het volgende op gevonden:
Je bouwt een overstapstation, alle passagiers stappen onderaan de toerit naar het dorp Ping 'an via een poortsysteem ala efteling over in een lokale bus.
Alleen deze bussen rijden de steile weg naar boven en droppen de toeristen op de parkeerplaats onderaan het dorp.
Het uitzicht vanuit de bus was al groots, hoewel onze favoriete plekjes al handig ingepikt waren door chinezen.
Ping 'an is een bijzonder dorp, de huizen zijn vreemd opgebouwd uit een mengeling van hout en beton, sommigen wel 6 verdiepingen hoog.
Je kunt het dorp alleen te voet of met een riksja bereiken, die door twee man gedragen wordt.
Het werd een hele klim naar boven, maar het uitzicht was spectaculair!
Hier hadden we 4 uur voor in de bus gezeten!
Wonderlijk mooi zoals de velden er van bovenaf uitzien.
Na een paar uur genieten moesten we helaas de bus weer in, weer door het overstapstation en terug naar Yangshuo, waar we om 19.00 uur aankwamen.
Een lange wonderlijke dag waarin we weer een hoop China ervaring rijker zijn geworden.
Vandaag ga ik drie uurtjes schilderles volgen bij een lokaal bekende kunstenaar Mr. Forest, eens kijken wat voor ervaring dat weer oplevert!

Bep, Julia en Birgit hebben jullie de kaart ontvangen?
Voor Frans en Margonda hopen we dat het een mooie dag wordt vandaag op de huwelijksdag van hun dochter.
Monique proficiat.
Jac en Jose veel plezier op Bali!