Nationale feestdag

Vandaag zondag 1 mei is het nationale feestdag in China.
Buiten dat het gisteravond op West street voetje voor voetje langs de souvenirwinkeltjes schuifelen was,was het vandaag wat minder druk.
De dagen vliegen hier om en we zijn ons bezig gaan houden met het klussenlijstje van Lydia en David.
Geen grote klussen, maar gewoon dingen waar zij niet zo gemakkelijk aan toe komen.
Voorbeeld?
Mam, ik heb nog een broek, waar ik eigelijk geen afstand van kan doen maar Nero heeft in het onderste stuk zijn tanden gezet en hij is eigenlijk nog wel te gebruiken als korte broek.
Ik heb ergens naald en draad.
Nou laat die naald en draad maar zitten , geef die broek maar en zeg maar hoeveel je ervan over wilt houden.
Dan ga je dus op een nationale feestdag met een broek onder je arm de straat op en richting straat met die garageboxen, waar naast allerlei stof, vulling, kussens en kleden ook een tafel staat met een naaimachine erop.
Zodra je naast de naaimachine staat komt er wel een chinees meisje tevoorschijn die probeert te begrijpen wat je daar komt doen.
De broek laten zien, die al een stuk korter geknipt is, de zoom van je eigen broek laten zien en ze snapt dat je een soortgelijke zoom in het exemplaar wil waar ik onder mijn arm mee kwam aanlopen.
Er wordt bevestigend geknikt en ze probeert een passend gekleurde draad te vinden, die mijn goedkeuring moet krijgen,
Vervolgens krijg ik een krukje aangeboden om op plaats te nemen en daar ik niet van plan ben de broek uit het oog te verliezen neem ik daar op plaats.
Terwijl de naaister haar werk doet, zie ik hoe aan de overkant de levende vis ( of slang?) in een plastic tasje verpakt wordt en meegaat voor het avondeten.
Ook kon ik tijdens het wachten een westers uitziende dame haar boodschappen zien doen doen bij de groentevrouwtjes en zij had wel een bijzondere bergplaats voor haar portemonnaie, hadden we eerder al gezien dat de mobieltjes in de bh's verdwijnen, zij had er ook nog plaats voor haar portemonnaie, of was dat bedoeld voor een evenwichtige verdeling?
Na een minuut of twintig kreeg ik de broek ter goedkeuring in mijn handen gestopt, nou van mij mocht het zo!
En met een verstelde, weer bruikbare broek onder mijn arm vertrok ik na betaling van 5 yen ( 50 eurocent) op de nationale feestdag richting Festina Lente.
Daar waren Sally en Tiffany ( de serveersters) druk doende met het maken van een chinese maaltijd voor ons zessen.
Zoals wij gewend zijn van de hollandse chinees maakten deze chinese meisjes in onze ogen ook veel te veel klaar, maar van de 5 schalen met allerlei heerlijkheden, waaronder lotuswortels en de pan met rijst bleef nog geen doggy-bag over!
Morgen is Festina een dagje dicht, zoals gebruikelijk op maandag en gaan we met Lydia en David en het klussen( wensen)lijstje op pad en uiteraard gaat Nero mee. Het is een verschrikkelijk lief beest en weet zich binnen al keurig te gedragen, benieuwd wat hij morgen doet als hij mee op pad mag.